Psychoterapia psychodynamiczna

to metoda terapii, która wywodzi się z głównych założeń psychoanalizy. Zgodnie z założeniem psychoanalizy zaburzenia psychiczne powstają na bazie nieuświadomionych konfliktów pomiędzy id, ego a superego.

Podstawowe zasady terapii psychodynamicznej:

• istnieją nieświadome konflikty wewnętrzne i mają one wpływ 
  na pacjenta
• pacjent używa mechanizmów obronnych w celu uniknięcia konfrontacji z konfliktem
• dynamika terapii polega na relacji pacjent – terapeuta
• istotny jest wgląd, który daje początek pożądanej zmianie

Terapeuta bierze pod uwagę proces nieświadomy, co oznacza, że jednym 
z celów terapii jest dostarczanie rozumienia, które będzie poszerzać obszar wolności od objawów, przymusów, oraz automatycznie wykonywanych zachowań, które nie są zgodne z prawdziwymi uczuciami i wewnętrznymi potrzebami pacjenta.

Psychoterapię psychodynamiczną rozpoczyna 1–4 sesji diagnostycznych, które kończą się kontraktem.

Spotkania z terapeutą trwają 45 – 50 minut, odbywają się 1 – 2 razy w tygodniu.